ایدز، بیماری است که توسط ویروس HIV ایجاد می شود و پیشرفته ترین مرحله HIV است که معمولا در بسیاری از مواقع به جای یکدیگر برای توصیف یک بیماری بکار برده می شوند .
راهنمای جامع در مورد بیماری HIV و ایدز ، تفاوت این دو بیماری و علائم هر کدام
معمولا HIV و ایدز در بسیاری از مواقع به جای یکدیگر برای توصیف یک بیماری بکار برده می شوند ، در حالی که HIV یک ویروس است که می تواند منجر به یک بیماری به نام ایدز شود . در این مطلب از سایت نمناک بیشتر به توضیح HIV و ایدز و تفاوت های این دو می پردازیم.
بیماری HIV چیست
HIV ،یک نوع ویروس است که به سیستم ایمنی آسیب می رساند ، سیستم ایمنی، با عفونت ها مبارزه می کند. عفونت درمان نشده HIV، سلول های cd4 را می کشد، سلول های cd4 نوعی از سلول های ایمنی به نام سلول T هستند ، با گذشت زمان، سلول های HIV بیشتر سلول های cd4 را می کشد، بیشتر احتمال دارد که بدن انواع مختلفی از عفونت ها و سرطان ها را بگیرد.
ویروس و بیماری HIV
ایدز چیست
ایدز، بیماری است که توسط ویروس HIV ایجاد می شود. پیشرفته ترین مرحله HIV است. و فقط به این دلیل که یک فرد مبتلا به HIV است، به این معنی نیست که ویروسش پیشرفت کرده و تبدیل به ایدز شده.
حقایقی در مورد ویروس اچ آی وی
ویروس HIV ،سلول های cd4 را می کشد بزرگسالان سالم، به طور کلی دارای تعداد پانصدتا هزار وپانصد cd4, در هر میلی متر مکعب هستتد. یک فرد مبتلا به HIV، میزان cd4 او کمتر از 200 در هر متر مکعب است، و به اینگونه می توان ایدز را تشخیص داد.
در مورد ویروس HIV و بیماری ایدز چه می دانید
ایدز در افراد به اینگونه هم قابل تشخیص است ،که در صورت وجود HIV در بدن، رشد عفونت و سرطانش پیشرفت می کند، زیرا در افراد سالم، وجود همچین مشکلی نادر است. عفونت های فرصت طلبانه مانند پنومونی، یکی از مواردی است که از وضعیت های خاص دریافت می شود، مانند داشتن ویروس HIV. پروسه کامل شدن ویروس درمان نشدنیٍ HIV ،می تواند طی یک دهه به طول انجامد.انتظار زندگی کوتاه مدت، مستقیم به خود مریضی ایدز مرتبط نیست بلکه نتیجه داشتن بیماری ها و عوارض های ناشی از آنها طی داشتن سیستم ایمنی بسیار ضعیف بدن است.
هیچ درمانی برای HIV وجود ندارد، و بدون درمان، و امید به زندگی بعد از تشخیص این بیماری ،حدود سه سال است این زمان می تواند هنگامی که فرد مبتلا به بیماری های دیگر باشد، بسیار کوتاه تر نیز باشد ؛ با این حال، درمان با داروهای ضدویروسی ،میتواند مانع پیشرفت این بیماری شود. اگر HIV پیشرفت کرده، بدان معنی است که سیستم ایمنی به شدت به خطر افتاده است و به نقطه ای ازضعف رسیده که دیگر نمی تواند با اکثر بیماری ها و عفونت ها مبارزه کند، مانند این بیماری ها:
- ذات الریه
- سل
- برفک دهان
- عفونت قارچی در دهان یا گلو
- سیتومگالوویروس (CMV)، از نوع ویروس هرپس
- مننژیت کریپتوکوک، عفونت قارچی در مغز
- توکسوپلاسموز
- عفونت ناشی از انگل
- کریپتوسپوریدیوز، عفونت ناشی از انگل روده ای
- سرطان، از جمله سارکوم کاپوسی (ks) و لنفاوی
درباره ویروس HIV بیشتر بدانید
ویروسHIV و ایدز:. چه ارتباطی باهم دارند
برا ی رشد ایدز، فرد باید درمعرض ویروس Hiv قرار داشته باشد اما داشتن ویروس HIV، لزوما به معنی آن نیست که ویروسش پیشرفت خواهد کرد و به ایدز تبدیل خواهد شد.
ویروس HIV،طی سه مرحله پیشرفت می کند:
- مرحله 1:مرحله حاد، چند هفته اول پس از انتقال
- مرحله 2:تاخیر بالینی، یا مرحله مزمن
- مرحله 3:ایدز
ارتباط بین ویروس HIV و بیماری ایدز
همانطور که HIV سلول های cd4 را کاهش می دهد، همزمان سیستم ایمنی نیز ضعیف می شود ، تعداد cd4 در بزرگسالان، معمولا 500 تا 1500 در هر میلی متر مکعب است اما در فرد مبتلا به ایدز، این تعداد کمتر از 200 است.
سرعت پیشرفت HIV چه مقدار است
سرعت پیشرفت مرحله مزمن، به طور قابل توجهی از فرد به فرد دیگر متفاوت است ؛ بدون انجام درمان، می تواند تا یک ده سال قبل از پیشرفت و تبدیل به بیماری ایدز، طول بکشد و با انجام درمان، می تواند، تا ابد ادامه یابد.
راههای انتقال ویروس HIV
این را بدانید که هر شخصی می تواند به HIV مبتلا شود ویروس HIV در مایعات بدن انتقال می یابد ،که شامل:
- خون
- مایع منی
- مایعات واژن و مقعدی
- شیر مادر
شیر دادن به فرزند یکی از راه های انتقال ویروس HIV
برخی از راه های انتقال HIV، از فرد به فرد دیگر، عبارتند از:
- از طریق رابطه جنسی واژنی یا مقعدی ، شایع ترین روش انتقال، به ویژه در میان مردانی که با مردان رابطه جنسی برقرار می کنند.
- استفاده مشترک از سوزن، سرنگ و موارد دیگر برای تزریق یا وسایل های انجام تتو، بدون استرلیزه کردنشان برای مشتری ها
- در طی دوران بارداری، زایمان یا انتقال نوزاد از یک زن به زن دیگر
- طی تغذیه با شیر مادر
- از طریق پیشگیری از بارداری
- از طریق جویدن و له کردن غذای کودک، و تغذیه اش با این غذا
- از طریق در معرض خون زنده فرد مبتلا به HIV قرار گرفتن، مانند یک سوزن
- ویروس، همچنین می تواند از طریق انتقال خون یا پیوند عضو و بافت منتقل شود.
- با این حال، آزمایشات دقیق برای تشخیص HIV، در بین اهداکنندگان خون، ارگان و بافت ها، تضمین می کند که این اتفاق در ایالات متحده بسیار نادر است.
استفاده از سرنگ مشترک یکی از راه های انتقال ویروس HIV
انتقال ویروس HIV ،از روش های زیر به لحاظ تئوری امکان پذیر است، اما به نظر بسیار نادر است:
- رابطه جنسی دهانی (فقط در صورتی که لثه ها خونریزی داشته باشند، یا زخم باز در دهان فرد وجود داشته باشد)
- توسط فرد مبتلا به HIV گاز گرفته شوید، (تنها اگر بزاق خونی داشته باشد یا زخم های بازی در دهان فرو موجود باشد)
- تماس بین دو پوست زخمی، یا غشای مخاطی و خون کسی که به HIV ،مبتلا است.
روش هایی که انتقال ویروس ممکن نیست ؛ در این صورت، HIV گسترش نمی یابد:
- تماس پوست با پوست ، بغل کردن، دست دادن، یا بوسیدن
- هوا یا آب
- به اشتراک گذاشتن غذا و یا نوشیدنی، از جمله نوشیدن آب چشمه
- بزاق، اشک، و یا عرق (مگر اینکه با خون فرد مبتلا به HIVمخلوط باشد)
- به اشتراک گذاشتن توالت، حوله، و یا ملافه ها
- پشه یا حشرات دیگر
آیا ویروس HIV با گزش پشه نیز انتقال می یابد
مهم است، که توجه داشته باشید که اگر فرد مبتلا به HIV در طول درمانش است، و مبتلا به یک ویروس غیر قابل است، انتقال ویروس از شخصی به دیگری، بسیار غیر منتظره به نظر می رسد.
علل و ریشه ویروس اچ آی وی HIV
یک ویروس است که شامپانزه های آفریقایی را آلوده می کند. دانشمندان بر این باورند که (siv) از شامپانزه به انسان زمانی منتقل شد، که انسان ها شروع به خوردن شامپانزه ها کردند. در داخل جمعیت انسانی، ویروس به حالت بی صدایی، HIV جهش یافته به آنچه ما اکنون به عنوان hiv می شناسیم این کار مانند اتفاقاتی است که در دهه 1920 رخ داده است. ویروس HIV ،از قاره آفریقا از فردی به فرد دیگر طی چند دهه منتقل می شود سرانجام این ویروس ،به سایر نقاط جهان منتقل شد ، دانشمندان، ابتدا در سال 1959 نمونه خون انسانی اش را کشف کردند.
ایدز، توسط ویروس HIV ایجاد می شود. شخصی که تحت تاثیر ویروس HIV قرار نگرفته،نمی تواند ایدز بگیرد ، افراد سالم ،دارای تعداد cd4 500 تا 1500 در هر میلی متر مکعب هستند بدون درمان، HIV همچنان به سلول های cd4 صدمه وارد می کند ؛ اگر شمار cd4 فردی به کمتر از 200 برسد، او ایدز خواهد داشت.
علت های بیماری ایدز چیست
روش های تشخیص :چه آزمایش هایی برای تشخیص HIV استفاده می شود
چندین تست و ازمایش مختلف برای تشخیص HIV استفاده می شود ، ارائه دهندگان ،مراقبت های بهداشتی تعیین می کنند کدام آزمون برای هر فرد بهتر است.
تست آنتی بادی / آنتی ژن :
آزمایش های آنتی بادی / آنتیژن یکی از رایج ترین آزمایشات هستند معمولا می توانند نتایج مثبتی را در عرض 18 تا 45 روز پس از ورود ویروس HIV به بدنشان، را نشان دهند.این آزمایش، خون را برای میزان و نوع آنتی بادی ها و آنتی ژن ها بررسی می کند ؛ یکآنتی بادی ،نوعی پروتئین است که بدن برای مبارزه با عفونت تولید می کند ، از سوی دیگر، آنتی ژن بخشی از ویروس است که سیستم ایمنی را فعال می کند.
تست آنتی بادی:
این آزمایش خون را فقط برای آنتی بادی ها بررسی می کند ، بین 23 و 90 روز پس از انتقال، اکثر افراد آنتی بادی HIV، قابل تشخیصی در خون یا بزاق خود دارند.این آزمایش ها با استفاده از آزمایش خون یا آب دهان انجام می شود و به آماده سازی لازم نیست ، برخی آزمایش ها ،در 30 دقیقه یا کمتر نتایج خود را اعلام می کنند و در مراکز سلامتی یا کلینیک ها انجام می شوند.
تست آنتی بادی یکی از را های تشخیص بیماری ایدز
آزمایش های آنتی بادی دیگر،را در خانه هم می توان انجام داد:
تست دهانی سریع HIV: آب دهان دهی نتایج را تنها در مدت 20 دقیقه ارائه می دهد.
سیستم تست خانگی -1 اHIV : پس ازسوراخ کردن انگشت، نمونه خون را به یک آزمایشگاه مجازی ارسال می کنند. آنها برای گزارش آزمایش در روز کاری بعد خبر می دهند.اگر کسی مظنون است که در معرض ویروس HIV قرار داشته، اما جواب آزمایش او منفی است، باید این آزمایش را تا سه ماه تکرار کند اگر نتیجه مثبتی باشد، باید برای دریافت مراقبت های بهداشتی خود پیگیری کند ،تا این قضیه ثابت شود.
آزمون نوکلئیک اسید (nat):
این آزمایش گران قیمت ،برای غربالگری عمومی استفاده نمی شود برای افرادی است که علائم اولیه HIV ،را دارند یا در معرض این ویروس قرار گرفته اند این آزمایش به دنبال آنتی بادی نمی گردد، تنها به دنبال خود ویروس است. 5 تا21 روز طول می کشد، تا ویروس HIV بتواند در خون شناسایی شود ، این آزمایش، معمولا با آزمایش یک آنتی بادی همراه، تایید و ثابت می شود.
دوره پنجره HIV چیست
به محض اینکه کسی در معرض HIV قرار بگیرد، ,در بدن شروع به تکثیر می کند واکنش سیستم ایمنی به آنتی ژن ها (بخش هایی از ویروس)، تولید آنتی بادی هاست (سلول هایی که با ویروس مبارزه می کنند). زمان، بین در معرض قرار گرفتن HIV و زمانی که در خون قابل تشخیص شود، دوره پنجره HIV نامیده می شود ، بیشتر افراد در طی 23 تا 90 روز پس از عفونت، آنتی بادی های قابل تشخیص را تولید می کنند. اگر شخصی در طول دوره پنجره، تست HIV بدهد، به احتمال زیاد نتیجه منفی دریافت می کند با این حال، می توانند این ویروس را به شخصی دیگر منتقل کنند. اگر کسی فکر می کند که ممکن است در معرض آن قرار داشته باشد ،اما در این مدت جواب آزمایش او منفی بوده، باید آزمایش را در چند ماه آینده دوباره انجام دهد، تا تایید شود (زمان بندی بستگی به آزمایش مورد استفاده دارد) و طی آن زمان، آنها باید از کاندوم برای جلوگیری از سرایت Hiv استفاده کنند.
چه زمانی را دوره پنجره HIV می گویند
کسی که در طول دوره پنجره، جواب آزمایش منفی دریافت کرده، ممکن است از پیشگیری از پس از در معرض قرار گرفتن (pep) استفاده کرده ؛ این دارو، پس از در معرض قرار گرفتن مقابل عامل خطر برای جلوگیری از گرفتن ویروس است. PEP باید در اسرع وقت پس از در معرض قرار گرفتن عامل، تا 72 ساعت مصرف شود و در بهترین حالت، قبل از در معرض قرار ،مصرف شود. راه دیگر برای پیشگیری از ابتلا به ویروس HIV پیشگیری قبل از در معرض قرار گرفتن (PrEP) است ؛ ترکیبی از داروهای HIV، prep ریسک ابتلا و گرفتن HIV را در زمان مواجهه کاهش می دهد.
علائم اولیه HIV
چند هفته اول پس از انتقال ویروس HIV، مرحله عفونت حاد نامیده می شود در طول این مدت ،ویروس به سرعت تکثیر می شود ، سیستم ایمنی افراد با تولید آنتی بادی های ،به ویروس پاسخ می دهند اینها پروتئین هایی هستند، که با عفونت مبارزه می کنند در این مرحله برخی افراد در ابتدا هیچ علامتی ندارند ؛ با این حال، بسیاری از افراد علائم را در ماه یا دو ماه اول پس از ابتلا به ویروس تجربه می کنند، اما اغلب متوجه نمی شوند که به ویروس HIV مبتلا شده اند. به این دلیل است که نشانه های مرحله حاد ،می تواند بسیار شبیه به آنفولانزا یا سایر ویروس های فصلی باشد. ممکن است خفیف یا شدید باشند، ممکن است فوری بیایند و بعد بروند و ممکن است از چند روز تا چند هفته به طول بینجامند.
HIV چه علائمی دارد
علائم اولیه HIV شامل موارد زیر است
- تب
- لرز
- تورم غده لنفاوی
- درد کلی
- گلو درد
- سر درد
- حالت تهوع
- ناراحتی معده
تهوع از علائم اولیه HIV
از آنجا که این علائم شبیه بیماری های شایع مانند آنفولانزا هستند، فرد مبتلا فکر نمی کند که نیازی به مراجعه به خدمات بهداشتی داشته باشد و حتی اگر این کار را بکنند، مسئول مراقبت های بهداشتی ممکن است آنفولانزا یا مونونوکلئوزیس را تشخیص دهد و HIV را اصلا در نظر نگیرد.چه فرد علائم از خود نشان دهد، چه نه، در طول این دوره میزان بار ویروسی بسیار زیاد می شود. بار ویروسی مقدار HIV در جریان خون است یک بار بالای ویروسی به این معنی است که HIV را می توان در طول این مدت به شخص دیگری انتقال داد. علائم اولیه HIV معمولا در عرض چند ماه پس از آنکه فرد به مرحله مزمن یا تاخیر بالینی رسید، در عرض چند ماه از بین می رود این مرحله ،می تواند چندین سال یا حتی چندین دهه با درمان ادامه یابد. علائم HIV ،ممکن است از فرد به فرد دیگر بسیار متفاوت باشد.
علائم HIV چیست
پس از ماه اول یا بیشتر، HIV وارد مرحلۀ تأخیر بالینی می شود این مرحله می تواند از چند سال تا چند دهه ادامه یابد. برخی افراد ،در طول این زمان هیچ علامتی ندارند، در حالی که بعضی دیگر تعداد علائم کم و یا غیر اختصاصی خود را دارند ؛ یک علامت غیر اختصاصی، علامتی است که به یک نوع بیماری یا وضعیت خاص مربوط نمی شود.
علائم غیر اختصاصی عبارتند از:
- سردرد و سایر دردها
- تورم گره های لنفاوی
- تب مکرر
- عرق شبانه
- خستگی
- حالت تهوع
- استفراغ
- اسهال
- کم کردن وزن
- ترشح مکرر دهان یا واژن
- بثورات پوستی
- عفوتت
- ذات الریه
- زونا
زونا از علائم غیر تخصصی ویروس HIV
در اوایل، HIV هنوز هم عجیب و غریب است و در این زمان حتی بدون هیچ علائمی و می تواند به فرد دیگری منتقل شود با این حال، فرد نخواهد دانست که حاوی HIV است، تا زمانی که آزمایش دهد اگر کسی این علائم را دارد و فکر می کند که ممکن است در معرض ویروس قرار داشته، حتما باید آزمایش دهد. علائم HIV در این مرحله ممکن است بیاید و برود، یا ممکن است به سرعت در حال پیشرفت باشد این پیشرفت را می توان با درمان به طور قابل ملاحظه ای کاهش داد. با استفاده منظم از درمان ضد ویروسی، HIV مزمن ممکن است، برای چندین دهه ادامه داشته باشد و به مرحله ایدز تبدیل نشود، اگر درمان از همان اوایل شروع شود.
آیا جوش و تحریکات پوستی (بثورات) ،از علائم HIV هستند
حدود 90 درصد افراد مبتلا به HIV، تجربه تغییرات در پوستی را دارند ، جوش و تحریکات، اغلب یکی از اولین علائم عفونت ویروسی هستند. به طور کلی، بثورات HIV به نظر به عنوان چند ضایعه قرمز کوچک هستند، که صاف هستند و کمی رشد می کنند.
بثورات (جوش و تحریکات) مرتبط HIV :
HIV ،باعث ایجاد بیشتر حساسیت ها و مشکلات پوستی می شود، زیرا ویروس HIV سلول های سیستم ایمنی را که با عفونت مبارزه می کنند، از بین می برد عفونت هایی که می توانند باعث بروز بثورات شوند عبارتند از:
- مولکوس کونتاگیسوم
- هرپس سیمپلکس
- شینگل
ظاهر جوش ها و تحریکات پوستی، مدت زمان وجودشان و نحوه درمان آنها، بستگی به علت دارد.
هرپس سیمپلکس از علائم HIV
بثورات مربوط به دارو :
در حالی که بثورات می تواند به علت عفونت HIV ایجاد شود، اما همچنین می تواند به دلیل دارو باشد بعضی از داروهای مورد استفاده برای درمان بیماری های HIV یا سایر عفونت ها ،ممکن است باعث بروز این مشکل پوستی شود ، این نوع بثورات ،معمولا در عرض یک یا دو هفته بعد از شروع یک دارو جدید ظاهر می شوند. گاهی اوقات بثورات خود به خود ناپدید می شوند اگر این اتفاق نیافتاد، تغییر داروها لازم خواهد بود. بثورات، ناشی از واکنش های آلرژیک به دارو نیز می تواند جدی باشد علائم دیگر واکنش آلرژیک شامل مشکل تنفس یا مشکل بلع، سرگیجه و تب هستند.
سندرم استیون جانسون :
این نوع مشکل، یک واکنش آلرژیک نادر به داروهای HIV است و علائمش شامل تب و تورم صورت و زبان است. تاول هایی که می تواند بر روی پوست و ناحیه مخاطی پدیدار شود و به سرعت گسترش می یابد. هنگامی که 30 درصد پوست تحت تاثیرش قرار می گیرد، آن را به نام اپیدرمال نکرولیسیس سمی، که یک وضعیت تهدید کننده زندگی است.
علائم HIV در مردان:آیا تفاوتی وجود دارد
علائم HIV از فرد به فرد دیگر متفاوت است، اما در مردان و زنان شبیه هم هستند این علائم می تواند به سرعت بیایند و بروند یا حتی بدتر شوند. اگر فردی در معرض ویروس HIV قرار داشته باشد، ممکن است در معرض گرفتن انواع عفونت های دیگر از راه های جنسی نیز باشد (STIs) شامل :گونوره، کلامیدیا، سیفلیس و تریکومونیا.
مردان، ممکن است بیشتر از زنان متوجه علائم STIs باشند، مانند زخم های تناسلی.با این حال، مردان معمولا برای مشکلاتشان ،مانند ؛خانم ها به دکتر مراجعه نمی کنند.
علائم HIV در زنان:آیا تفاوتی وجود دارد
علائم HIV در زنان و مردان
در بیشتر موارد، علائم HIV در مردان و زنان مشابه هستند با این حال، در کل، علائم آنها ممکن است بر اساس خطرات مختلفی که در معرضش هستند، تفاوتی را در مردان و زنان ایجاد کند.مردان و زنانی که هر دو مبتلا به HIV هستند، در معرض خطر ابتلا به عفونت های منتقله از راه جنسی هستند با این حال، زنان به نظر کمتر از مردان لکه های کوچک و یا تغییرات دیگر به تناسلی خود را متوجه می شوند. علاوه بر این، زنان مبتلا به HIV نیز در معرض خطر بیشتری برای این موارد دارند:
- عفونت های مکرر واژن و سایر عفونت های واژن، از جمله واژینوز
- بیماری التهابی لگن (pid)
- تغییرات چرخه قاعدگی
- ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، که می تواند باعث زگیل های تناسلی و سرطان گردن رحم شود.
در رابطه با علائم HIV، یکی دیگر از خطرات برای زنان مبتلا به HIV، این است که ویروس در دوران بارداری به نوزاد انتقال می یابد با این حال، درمان ضد ویروسی در دوران بارداری مناسب است. زنانی که تحت درمان ضد ویروسی هستند، ریسک انتقال کم تری به جنینشان را دارند.
تغذیه با شیر خودشان در زنان مبتلا به HIV، امکان انتقال ویروس به نوزاد وجود دارد ، ویروس را می توان از طریق شیر مادر به نوزاد انتقال داد. در ایالات متحده و سایر کشورهایی که درمان قابل دسترس و ایمن وجود دارد، توصیه می شود که نوزادان با شیر مادر تغذیه نشوند.
علائم ایدز چیست
- تب های مکرر
- غدد لنفاوی مزمن و متورم،به ویژه در ناحیه زیر بغل، گردن و کشاله ران
- خستگی مزمن
- لکه های تاریک زیر پوست در داخل دهان، بینی و یا پلک ها
- زخم ها،ضایعات دهان و زبان، ناحیه تناسلی
- ضایعات و بثورات پوستی
- اسهال مکرر یا مزمن
- کاهش سریع وزن
- مشکلات نورولوژیکی، مانند:مشکل در تمرکز، کاهش حافظه و سردرگمی
- اضطراب و افسردگی
بی حالی و خستگی از علائم بیماری ایدز
درمان ضد ویروسی، این ویروس را کنترل می کند و معمولا از پیشرفت آن جلوگیری می کند همچنین، عفونت ها و عوارض جانبی دیگر ناشی از ایدز هم با این روش درمان می شوند. این درمان، باید به نیازهای خاص فرد اختصاصی باشد.
گزینه های درمان برای HIV
درمان، باید هر چه زودتر پس از تشخیص HIV، بدون توجه به بار ویروسی، شروع شود.درمان اصلی HIV، درمان ضد ویروسی است، ترکیبی از داروهای روزانه که مانع تکثیر ویروس می شوند.این درمان از سلول های cd4 محافظت می کند و سیستم ایمنی بدن را برای مبارزه با این بیماری، قوی می کند.درمان ضد ویروسی از پیشرفت HIV به مرحله ایدز، جلوگیری می کند.همچنین به کاهش خطر انتقال HIV به دیگران کمک می کند.هنگامی که درمان موثر باشد، بار ویروسی "غیر قابل کشف" خواهد بود.فرد، هنوز حاوی HIV است، اما ویروس در تست ها قابل مشاهده نیست.با این حال، ویروس هنوز در بدن وجود دارد و اگر این فرد درمان ضد ویروسی را متوقف کند، بار ویروسی دوباره افزایش خواهد یافت و HIV، دوباره می تواند به سلول های cd4 حمله اش را آغاز کند.
داروهای HIV
بیش از 25 دارو برای درمان ضد ویروسی، که قابل استفاده برای درمان ویروس HIV است، تایید شده.آنها برای جلوگیری از تولید مجدد HIV و از بین بردن سلول های CD4 ، جلوگیری می کنند. کمک می کند تا خطر ابتلا به عوارض ناشی از ویروس را کاهش دهد و همچنین از انتقال ویروس به دیگران را جلوگیری می کند.
درمان و داروهای ویروس HIV
این داروهای ضد ویروسی، به شش دسته تقسیم می شوند:
- مهارکننده های ترنس*******پتاز معکوس هسته ای (NRTI)
- مهار کننده های ترانسکپیتاز معکوس غیر هسته ای (Nnrtis)
- مهار کننده های پروتئاز
- مهارکننده های هم جوشی
- آنتا گوستیک ccr5، که به عنوان مهارکننده های ورودی شناخته می شود
- مهارکننده جلوگیری انتقال HIV
با وجود انجام تمام تحقیقات برای رشد هر یک از این داروها، ولی هیچ واکسنی برای جلوگیری از انتقال ویروس وجود ندارد.با این حال ،انجام اقدامات مشخصی، می تواند به جلوگیری از گسترش ویروس کمک کند.
تفاوت بین HIV و بیماری ایدز را بشناسید
رابطه جنسی امن:
رایج ترین راه، برای انتقال و پخش ویروس، از طریق رابطه جنسی مقعدی و واژنی بدون کاندوم است.این خطر ،نمی تواند به طور کامل از بین برود مگر اینکه رابطه جنسی به طور کامل قطع شود، اما با در نظر گرفتن چند اقدام احتیاطی، این خطر می تواند به میزان قابل توجهی کاهش یابد.
فرد نگران به خطر ابتلا به ویروس HIV چه باید کند
- باید برای HIV آزمایش دهد.
- باید حتما با همسرشان، دو نفری این کار را انجام دهند.
- برای سایر عفونت های جنسی (stis) هم آزمایش دهید.
- اگر جواب آنها مثبت بود، باید درمان را شروع کنید، زیرا مبتلا بودن به STIs، ریسک خطر ابتلا به HIV را افزایش می دهد.
- استفاده از کاندوم.باید روش صحیح استفاده از کاندوم را یاد بگیرید و در هر رابطه از کاندوم استفاده کنید، چه از طریق واژینال و چه از طریق مقعدی.
- حتما در نظر داشته باشید ،که مایعات (که قبل از انزال مردانه خارج می شود) می تواند حاوی HIV باشد.
- شرکای جنسی خود را محدود کنید.باید یک شریک جنسی داشته باشند و با او رابطه جنسی منحصر به فرد خود را داشته باشید.
- اگر HIV دارید، داروهای خود را مرتب مصرف کنید.این ،خطر انتقال ویروس را به شریک جنسیتان کاهش می دهد.
روش های پیشگیری از ویروس HIV
سایر روشهای پیشگیری از ویروس HIV
مراحل دیگر برای جلوگیری از گسترش ویروس، عبارتند از:
- اجتناب از اشتراک گذاری سوزن و یا سایر لوازم جانبی مواد مخدر.
- HIV، از طریق خون منتقل می شود و می تواند با استفاده از مواد آلوده انتقال یابد.
- ا PEP را در نظر بگیرید.یک فرد، که در معرض ویروس HIV قرار دارد باید با مسئول مراقبت های بهداشتی خود در مورد درمان پس از ابتلا(PEP) صحبت کند. PEP شامل سه دارو ضد ویروسی است که برای 28 روز داده می شود. PEP باید در اسرع وقت پس از قرار گرفتن در معرض HIV شروع شود،اما بعد از گذشت 36 تا 72 ساعت از آلوده شدن، مورد استفاده قرار بگیرد.ارائه دهندگان خدمات بهداشتی، می توانند اطلاعات بیشتری را در مورد این روش ها و دیگر راه های جلوگیری از ابتلا ویروس ارائه دهند.در اینجا اطلاعات بیشتری را در زمینه پیشگیری STI آورده ایم.
را ه های مقابله با ویروس HIV
زندگی با HIV:آنچه انتظار می رود و راهنمایی برای مقابله
بیش از 1 میلیون نفر در ایالات متحده با HIV زندگی می کنند. برای همه متفاوت است، اما با درمان، می توانند انتظار یک زندگی طولانی و مفید را داشته باشند.مهمترین چیز، شروع درمان ضد ویروسی در اسرع وقت است.
با مصرف صحیح داروها، افرادی که با HIV زندگی می کنند ،می توانند میزان بار ویروسی خود را پایین نگه دارند و سیستم ایمنی بدنشان را قوی نگه دارند.همچنین ،حتما به طور منظم توسط مسولان ارائه کننده مراقبت های بهداشتی پیگیری شوید.
راه های که افراد آلوده به HIV ،می توانند توسط آنها سلامت خود را بهبود ببخشند
نکاتی کلیدی برای بهبود سلامت فرد آلوده به HIV
- انرژی رسانی به بدنشان با یک رژیم غذایی متعادل
- ورزش منظم
- استراحت زیاد
- اجتناب از تنباکو و دخانیات دیگر
- اگر هر گونه علائم جدیدی پدیدار شد، فورا به مسول مراقبت های بهداشتی خود خبر بدهید.
- تمرکز بر روی سلامت احساساتشان.
- آنها باید با متخصص احساسی مشاوره کنند، و درمان شوند.
- از شیوه های رابطه جنسی ایمن استفاده کنید.
- با شریک جنسی خود صحبت کنید.
- برای سایر عفونت های مربوط به رابطه جنسی (stis) ،آزمایش دهید.
- در تمام رابطه های جنسی واژنی یا مقعدی خود از کاندوم استفاده کنید.
- با مسول بهداشتی خود در مورد آمادگی و سلامتی خود درباره PrEP و PEP صحبت کنید.
- زمانی که به طور منظم توسط یک فرد بدون ویروس استفاده می شود، پیشگیری از پیش آلوده شدن (PrEP) و پیشگیری از پس از آلوده شدن (PEP) می تواند احتمال انتقال را کاهش دهند. PrEP بیشتر برای افرادی که مبتلا به HIV نیستند، ولی امکان ابتلا به HIV را دارند.
- خود را با عزیزانتان محاصره کنید.
- در هنگام ابتلا و تشخیص مریضی، ابتدا اول به شخصی بگویید که با شخص مریض صمیمی است، تا آرام آرام به شخص مریض بگویید.
- آنها ممکن است بخواهند کسی قضاوتشان نکنند و از سلامت های آنها حمایت و مراقبت کنند.
- دریافت پشتیبانی. آنها می توانند به یک گروه های پشتیبانی HIV بپیوندند، چه به صورت شخصی چه به صورت آنلاین، بنابراین می توانند با افراد دیگری که با نگرانی های مشابه خودشان مواجه هستند، ملاقات کنند و مسئول مراقبت های بهداشتیشان، می تواند آنها را به سمت منابع مختلفی در منطقه خودشان هدایت کند.
آیا واکسن HIV وجود دارد
در حال حاضر ،هیچ واکسنی برای جلوگیری یا درمان HIV وجود ندارد.تحقیقات و آزمایش ها بر روی واکسن های تجربی در حال انجام است، اما هیچ کدام از آنها برای تأیید عمومی مورد تایید قرار نگرفته اند.HIV، یک ویروس پیچیده است.به سرعت خود را تغییر می دهند و اغلب می تواند پاسخ های سیستم ایمنی بدن را دفع کنند.تنها تعداد کمی از افرادی که آلوده به HIV هستند، آنتی بادی های ضد عفونی را به طور کامل خنثی می کنند، نوعی از آنتی بادی هایی که می توانند با طیف وسیعی از مدل های HIV مبارزه کنند.اولین مطالعه اثربخش واکسن HIV ،که طی هفت سال انجام شد، در حال حاضر در آفریقای جنوبی برای جلوگیری از ابتلا آزمایش می شوند.واکسن های تجربی، یک نوع به روز شده از آزمایش هایی هستند که در تایلند در سال 2009 انجام شدند.یک پیگیری 3.5 ساله بعد از این واکسیناسیون ،نشان داد که این واکسن در جلوگیری از عفونت ویروسی 31/2٪ مؤثر بوده.این موفق ترین نوع واکسن HIV ای است که تا به حال ساخته شده است.این مطالعه، شامل مطالعه بر 5400 مرد و زن از آفریقای جنوبی بوده است.در سال 2016 ،در آفریقای جنوبی، حدود 270،000 نفر افراد مبتلا به HIV هستند.نتایج این مطالعه، در سال 2021 منتشر شد.
آیا ویروس HIV واکسن دارد
در حالی که هنوز هیچ واکسنی برای جلوگیری از ابتلا به HIV وجود ندارد، و افراد مبتلا به ویروس HIV، می توانند از مزیت های واکسن های دیگر، برای جلوگیری از ابتلا به بیماری های مرتبط با بیماری HIV استفاده کنند، مانند:
- پنومونی
- هپاتیت A وB
- منگنات
- شینگلز
