واژینیت یا عفونت واژن (Vaginitis) نوعی التهاب در واژن می‌باشد که می‌تواند باعث ایجاد ترشحات واژن، ایجاد سوزش و خارش در واژن شود. علت بروز این بیماری معمولا تغییر در تعادل باکتری‌های موجود در واژن یا عفونت دیگری می‌باشد. کاهش سطح استروژن پس از بائسگی و همچنین اختلالات پوستی نیز می‌توتند از دلایل دیگر ابتلا به این عارضه باشد.

انواع عفونت‌های رایج واژن شامل موارد زیر می‌باشد:

واژینوز باکتریال یا عفونت باکتریایی واژن که در نتیجه تغییر در میزان باکتری‌های نرمال در واژن در مقایسه با رشد دیگر ارگانیسم‌ها بوجود می‌آید.

عفونت قارچی واژن که در اثر نوعی قارچ به نام کاندیدا آلبیکنس (Candida albicans) بوجود می‌آید.

عفونت تریکومونایز که اغلب در اثر وجود نوعی انگل که معمولا از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شود بوجود می‌آید.

علائم عفونت واژن چیست؟

علائم واژینیت شامل موارد زیر می‌باشد:

• تغییر در رنگ، بو یا حجم ترشحات واژن
• سوزش یا خارش واژن
• دیسپارونیا (احساس درد به هنگام برقراری رابطه جنسی)
• ادرار دردناک
• خونریزی روشن از واژن یا مشاهده لکه بینی

اگر شما ترشحاتی دارید که در حالت عادی زنان آنرا تجربه نمی‌کنند، مشخصات ترشحات شما می‌تواند نوع عفونت شما را مشخص نماید؛ درمان این عارضه نیز وابسته به نوعی از آن می‌باشد که شما به آن مبتلا هستد:

• علائم عفونت باکتریایی واژن: ترشحات سفید-خاکستری، ترشحات بد بو (بوی عفونت معمولا شبیه به بوی ماهی می‌باشد که بعد از رابطه جنسی بیشتر احساس می‌شود.)
• علائم عفونت قارچی واژن: خارش واژن اصلی‌ترین علامت این عارضه است؛ اما ممکن است شما ترشحات سفید و غلیظی داشته باشید که شبیه پنیر خامه‌ای باشد.
• علائم عفونت تریکومونایز یا عفونت انگلی واژن: علائم این عفونت شامل ترشحات سبز - زرد رنگ کفی می‌باشد.

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟

زمانی که شما تغییرات ناراحت کننده‌ای در واژن خود (مخصوصا موارد زیر)‌ مشاهده کردید به پزشک خود مراجعه نمائید:

• ترشحات نامطبوع بد بو و خارش در واژن خود احساس می‌کنید.
• شما تا بحال به عفونت واژن مبتلا نشده‌اید؛ به پزشک خود مراجعه کنید تا با علت، علائم آن بیشتر آشنا شوید تا بتوانید از ابتلا به آن پیشگیری نمائید.
• اگر قبلا به این بیماری مبتلا بوده‌اید حتما به صورت دوره‌ای به پزشک خود مراجعه نمائید.
• اگر به تازگی شریک جنسی جدیدی پیدا کرده‌اید و دچار تغییرات محسوسی در واژن خود شده‌اید به پزشک خود مراجعه نمائید؛ زیرا برخی از عفونت های منتقله از راه تماس جنسی علائمی شبیه به عفونت باکتریایی و قارچی واژن خواهند داشت.
• اگر شما یک دوره‌ی کامل از داروهای مربوط به عفونت قارچی واژن را مصرف کرده‌اید و علائم آن همچنان در شما وجود دارند.
• اگر شما به تب و لرز یا درد لگنی دچار شده‌اید.

علت عفونت واژن چیست؟

علت ابتلا به این عارضه به نوع واژینیت شما بستگی دارد:

علت عفونت باکتریایی واژن: علت عمده‌ی ابتلا به این بیماری تغییر در سطح باکتریای‌هایی است که به طور طبیعی در واژن شما وجود دارند. معمولا باکتری‌هایی که به طور طبیعی در واژن شما وجود دارند (لاکتوباسیل) تعدادشان بیشتر از باکتری‌های دیگر (آناروبیک) است. حال اگر تعداد باکتری‌های آناروبیک بیشتر از حد معمول شوند تعادل بین این باکتری‌ها به هم می‌ریزد و باعث بروز عفونت می‌شود. به نظر می‌رسد این بیماری در افرادی که شریک‌های جنسی متعددی دارند بیشتر بروز می‌کند؛ با این وجود این بیماری می‌تواند در زنانی که رابطه جنسی نیز ندارند بروز کند.

علت عفونت قارچی واژن: این عارضه معمولا در اثر رشد بیش از حد نوعی قارچ به نام سی آلبیکنس (C. albicans) در واژن بروز می‌کند. قارچ آلبیکنس می‌تواند در دیگر قسمت‌های مرطوب بدن همانند دهان، مابین چین و چروک‌های پوست و زیر ناخن نیز باعث عفونت شود.

علت عفونت انگلی واژن: این عفونت غالبا از طریق نوعی انگل تک سلولی که تریکوموناس واژینالیس (Trichomonas vaginalis) نامیده می‌شود بوجود می‌آید. این انگل غالبا از طریق فرد آلوده به آن و از طریق رابطه جنسی به شما منتقل می‌شود. وجود این انگل در مردان باعث عفونت دستگاه ادراری می‌شود اما در اغلب موارد علامتی از آن در مردان بروز نمی‌کند.

واژینیت غیر عفونی: اسپری واژن، دوش واژینال، استفاده از صابون‌های معطر برای خوشبو کردن واژن و داروهای کشنده‌ی اسپرم می‌توانند باعث التهاب و واکنش‌های آلرژیک در واژن شما شوند. همچنین استفاده از دستمال کاغذی و تامپون می‌تواند نتایج مشابهی داشته باشد.

کاهش سطح استروژن در بدن پس از یائسگی یا در اثر عمل جراحی که در نتیجه آن تخمدان از بدن خارج می‌گردد می‌تواند باعث نازک شدن بافت بدن و در نتیجه‌ی آن سوزش، التهاب و خشکی واژن شود.

عوامل خطری که باعث افزایش احتمال ابتلا به عفونت واژن می‌شود چیست؟

• تغییرات هورمونی که همراه با بارداری، مصرف قرص‌های ضدبارداری یا ورود به دوران یائسگی در بدن بوجود می‌آید.
• فعالیت‌های جنسی (داشتن بیش از یک شریک جنسی)
• مصرف برخی داروها نظیر آنتی بیوتیک و استروئیدها
• استفاده از اسپرم کش‌ها برای جلوگیری از بارداری
• دیابت کنترل نشده
• استفاده از محصولات بهداشتی نظیر اسپری واژن یا خوشبو کننده‌ها
• استفاده از دوش واژینال
• استفاده از لباس‌های تنگ و (یا) مرطوب
• استفاده از آی یو دی (IUD) برای کنترل بارداری

راه های تشخیص عفونت واژن چیست؟

برای تشخیص واژینیت پزشک شما از روش‌های زیر استفاده خواهد کرد:

• بازبینی تاریخچه‌ی پزشکی شما: با بازیبنی سابقه‌ی پزشکی شما عفونت و بیماری‌های منتقله از طریق رابطه جنسی بررسی می‌گردد.
• معاینه لگنی: طی معاینه لگنی پزشک شما ممکن است از ابزاری به نام اسپکولوم (speculum) برای مشاهده داخل واژن شما استفاده کند. به کمک این روش عفونت و ترشحات غیرعادی داخل واژن شما بررسی می‌گردد.
• نمونه برداری برای انجام آزمایش: ممکن است پزشک نمونه‌ای از ترشحات واژن شما را برای تشخیص نوع عفونت واژن به آزمایشگاه بفرستد.
• انجام تست PH: پزشک ممکن است سطح PH‌ واژن شما را اندازه گیری نماید. معمولا میزان PH‌ می‌تواند نوع عفونت شما را مشخص سازد. با این حال انجام این آزمایش به تنهایی کافی نیست.

راه های درمان عفونت واژن چیست؟

درمان عفونت باکتریایی: برای این نوع از عفونت واژینیت ممکن است پزشک شما قرص مترونیدازول یا ژل مترونیدازول یا کرم واژینال کلیندامایسین را برای شما تجویز نماید. برای دریافت این داروها لازم است که آزمایش‌های لازم بر روی شما انجام گیرد.

درمان عفونت قارچی واژن: عفونت‌های قارچی معمولا به کمک کرم‌ها یا شامپو‌های ضد قارچ همانند میکونازول، کلوتریمازول، بوتونازول و تیوکونازول درمان می‌شوند. این نوع از عفونت می‌تواند به کمک قرص‌هایی نظیر فلوکونازول نیز درمان شود. استفاده ناصحیح از داروها می‌تواند کیفیت و سرعت بهبود را به تاخیر بیندازد. بنابراین بدون تجویز پزشک از هیچ یک از این داروها استفاده ننمائید.

درمان عفونت انگلی واژن: پزشک شما ممکن است قرض مترونیدازول یا تینیدازول برای شما تجویز نماید.

عفونت واژن چیست؟
عفونت واژن (vaginal infection) توسط قارچی به نام کاندیدا آلبیکنس (Candida albicans) به وجود می آید. از هر 4 زن، حداقل 3 زن در یک دوره ای از زندگی خود عفونت واژن را تجربه می کنند.

علائم عفونت واژن شامل خارش واژن، سوزش، ترشحات غیر طبیعی و درد زمان ادرار و رابطه جنسی می شود.

عفونت قارچی واژن (عفونت کاندیدازیس واژن) از جمله مشکلات رایج زنان به شمار می رود. واژن در حالت سالم نیز مقداری باکتری و سلول های قارچی دارد اما زمانی که تعادل باکتری ها و قارچ ها به هم می خورد، سلول های قارچ تکثیر شده و باعث خارش واژن، تورم و تحریک می شود.

درمان عفونت قارچی واژن می تواند علائم را در عرض چند روز کاهش دهد البته در عفونت های شدید ممکن است تا چند هفته طول بکشد.

عفونت قارچی واژن عفونت ناشی از بیماری مقاربتی (STI) به حساب نمی آید. رابطه جنسی می تواند باعث انتقال این بیماری شود اما زنانی که رابطه جنسی ندارند نیز ممکن است به این بیماری مبتلا شوند. زمانی که برای اولین بار دچار عفونت قارچی می شوید احتمال اینکه باز هم به این بیماری مبتلا شوید زیاد است.

دو نوع میکروب همواره به‌طور طبیعی در واژن زنان وجود دارد: میکروب‌های دفاعی و میکروب‌های بیماری‌زا. میکروب‌های دفاعی (غیر بیماری‌زا) از دستگاه تناسلی در برابر عفونت‌های بیماری‌زا دفاع می‌کنند و میکروب‌های بیماری‌زا‌ که در حالت عادی در بدن زندگی می‌کنند، در صورتی که میکروب‌های دفاعی کار خود را درست انجام دهند، موجب بیماری نمی‌شوند. اما همین میکروب‌ها در صورت ضعیف یا کم شدن میکروب‌های دفاعی، ایجاد بیماری می‌کنند.

علائم عفونت واژن
* ناراحتی
*  قرمزی
* جوش
* خارش واژن
* سوزش ادرار
* تورم اطراف واژن
* درد زمان رابطه جنسی یا ادرار

ترشحات واژن در برخی بیماران شبیه به تکه های پنیر بوده و در برخی افراد ممکن است آبکی باشند. هر چقدر برای درمان عفونت واژن دیر تر اقدام شود علائم آن نیز شدید تر خواهد شد.

انواع عفونت واژن
سه نوع عفونت واژن وجود دارد: عفونت قارچی، عفونت باکتریایی و عفونت انگلی.

باید در نظر داشتیه باشید که محیط مجاری تناسلی به‌طور طبیعی دارای شرایط خاصی است؛ به طوری که عفونت‌های ذکر شده، در حالت عادی قادر به رشد و تکثیر در این محیط نیستند، مگر اینکه مشکلی وجود داشته باشد.

عفونت قارچی واژن
منشأ عفونت‌های قارچی اندام تناسلی زنان، عمدتا نوعی قارچ به نام کاندیدا آلبیکنس است. این قارچ معمولا به طور طبیعی در محیط واژن وجود دارد و محیط اسیدی واژن مانع از رشد این قارچ‌ها می شود. حال اگر به دلیلی از اسیدی بودن محیط واژن کاسته شود، قارچ‌ها رشد بیشتر خواهند کرد و سبب عفونت قارچی در واژن می‌شوند.

حاملگی، مصرف بعضی از آنتی بیوتیک‌ها، مصرف قرص‌های جلوگیری از حاملگی، بیماری قند، استفاده از کورتون، زمان سیکل ماهیانه، روابط جنسی از عواملی هستند که باعث تغییر محیط طبیعی واژن و افزایش رشد قارچ‌ها و در نتیجه باعث عفونت در واژن می‌شوند.

علایم اصلی واژینیت قارچی، خارش و ترشحات واژینال می‌باشد. خارش معمولا شدید است و ممکن است باعث التهاب نواحی مربوطه گردد. ترشحات به صورت سفید رنگ و غلیظ است که در عین حال دارای چسبندگی کمی بوده و سست می‌باشد. این ترشحات معمولا فاقد بو و یا دارای بوی کپک بوده، ولی به هیچ‌وجه متعفن نیست، مگر آنکه سایر عوامل عفونت‌زا همراه قارچ باعث بروز واژینیت شده باشند.

نکته: لازم به ذکر است که دستگاه تناسلی خانم‌ها در حالت طبیعی نیز ترشحاتی دارد که باعث مرطوب ماندن این ناحیه می‌شود و به‌طور دوره‌ای کم و زیاد می‌شود. البته ترشحات طبیعی، هیچ رنگ و بویی ندارد و اگرچه غلیظ است، ولی بدبو نیست و سبب خارش و سوزش هم نمی‌شود.

علائم عفونت واژن شامل خارش واژن، سوزش، ترشحات غیر طبیعی و درد زمان ادرار می شود

عفوت باکتریایی واژن
عفونت‌های باکتریایی دستگاه تناسلی بیشتر توسط باکتری به نام گاردنلا واژینالیس ایجاد می‌شود. این میکروب به‌طور طبیعی در محیط دستگاه تناسلی موجود است، ولی در شرایط خاص ممکن است رشد کرده و باعث بروز بیماری شود. یکی از راه‌های انتقال این بیماری، تماس جنسی است. در واژینیت میکروبی، ترشحات واژینال به رنگ سفید مایل به خاکستری و یا زرد رنگ بوده و بوی شبیه ماهی و ناخوشایندی دارد، ولی خارش و التهاب یا اصلا موجود نیست و یا بسیار خفیف‌تر از عفونت قارچی می‌باشد.

 عفونت انگلی واژن
عفونت‌های انگلی مجاری تناسلی در بیشتر اوقات به واسطه نوعی انگل تک‌سلولی ایجاد می‌شود. این انگل به طور طبیعی در مجاری تناسلی زندگی نمی‌کند و ابتلا به آن ممکن از طریق تماس جنسی و یا برخی لوازم (مانند حوله آلوده) و محیط‌های آلوده (مانند استخر) صورت پذیرد. در بسیاری از موارد ممکن است این عفونت فاقد علایم و یا توأم با علایم خفیفی باشد. از بارزترین خصوصیت آن وجود ترشح واژینال بیش از حد است. این ترشح دارای رنگ خاکستری یا سبز رنگ بوده و بوی آن زننده می‌باشد. روی آن حباب‌های هوا مشاهده می‌شود که باعث ایجاد ظاهری کف مانند می‌گردد.

تشخیص عفونت واژن
عفونت قارچی واژن به راحتی تشخیص داده می شود. متخصص زنان در مورد سابقه پزشکی شما سوالاتی می پرسد مثلا اینکه تا به حال دچار عفونت قارچی واژن شده اید یا خیر.

اقدام بعدی برای تشخیص عفونت واژن معاینه لگنی است. دکتر دیواره های واژن و رحم را بررسی می کند. بسته به چیزی که دکتر مشاهده می کند ممکن است مقداری از سلول های روی واژن را برداشته و برای آزمایش بفرستد. این آزمایش معمولا برای زنانی که مرتب عفونت قارچی واژن دارند و درمان نمی شود، انجام می شود.

راه‌های پیشگیری از عفونت‌های واژن
هرگز از Vaginal douche (دوش واژینال) یا همان اسپری‌های مخصوص ناحیه تناسلی برای پاک کردن مجرای تناسلی، استفاده نکنید.

از مواد عطری- اسپری عطری، تامپون (Tampons) و همینطور از Pad های معطر در زمان خونریزی ماهیانه پرهیز کنید.

همیشه شورت‌های کتانی که زیاد هم تنگ و چسبان نباشند، بپوشید.

همیشه ناحیه تناسلی و مقعد را از جلو به عقب پاک کنید این روش تا آنجا که ممکن است از انتقال عفونت از ناحیه رکتوم به واژن جلوگیری خواهد کرد.

گاهی این خارش و سوزش در ناحیه تناسلی ممکن است به دلیل آلرژی به مواد پاک کننده باشد؛ در این صورت بهتر است که پودر لباسشوئی و کاغذ یا مایع نرم کننده پارچه را در موقع شستشو عوض کنید.

گاهی کاندوم یا «دیافراگم» و یا Sperm Killing Gel (اسپرم کش) که برای پیشگیری از حاملگی مصرف می‌شود ممکن است سبب حساسیت و خارش و سوزش در ناحیه واژن شود، در اینصورت بهتر است روش دیگری را جایگزین کنید.

پس از دوش روزانه ناحیه خارجی تناسلی را با حوله خوب خشک کنید.

اگر قصد جراحی واژن دارید لازم است قبل از آن عفونت های مربوط به واژن درمان شوند تا از ایجاد عفونت زخم بعد از جراحی پیشگیری شود.

درمان عفونت واژن
عفونت های قارچی با هم فرق می کنند و دکتر بعد از معاینه بهترین روش درمانی مناسب برای شما را انتخاب می کند. درمان عفونت قارچی واژن معمولا بر اساس شدت علائم صورت می گیرد.

عفونت واژن خفیف
برای عفونت های خفیف قارچی، دکتر معمولا برای 1 تا 3 روز پماد، قرص و کرم های خاصی را تجویز می کند. زنان مبتلا به عفونت واژن خفیف باید بعد از مصرف دارو نیز به دکتر مراجعه کرده و از درمان عفونت واژن مطمئن شوند. همچنین اگر علائم عفونت واژن بعد از 2 ماه برگشت باید حتما به دکتر خود مراجعه کنید.

عفونت قارچی واژن (عفونت کاندیدازیس واژن) از جمله مشکلات رایج زنان به شمار می رود

عفونت واژن شدید
عفونت واژن زمانی شدید محسوب می شود و درمان های خاصی برای آن در نظر گرفته می شود که پزشک علائم زیر را مشاهده کند:

* قرمزی، تورم و خارش شدید واژن که منجر به ایجاد زخم در بافت واژن می شود.
* بیش از 4 بار ابتلا به عفونت واژن در سال
* عفونت ناشی از کاندیدا که از نوع آلبیکنس نیست
*  بارداری

*  داشتن دیابت کنترل نشده یا ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن بر اثر مصرف دارو
*  HIV مثبت

اگر بعد از درمان عفونت واژن دوباره به این بیماری مبتلا شدید ممکن است همسرتان عفونت قارچی داشته باشد. همچنین اگر شک دارید که به عفونت قارچی مبتلا هستید، حتما در رابطه جنسی از کاندوم استفاده کنید.

علت بروز عفونت واژن در زنان
مصرف آنتی‌بیوتیک: مصرف خودسرانه آنتی‌بیوتیک برای یک بیماری عفونی ساده مثل سرماخوردگی باعث می‌شود میکروب‌های غیر بیماری‌زا از بین ‌برود و زمینه ابتلا به عفونت واژن (واژینیت) فراهم شود.

میکروب‌های بدن همسر: دسته‌ای از میکروب‌های بیماری‌زا هم در بدن همسر بیماران وجود دارند و با وجود اینکه در بدن مرد، تولید بیماری یا علامت خاصی نمی‌کنند، ولی پس از انتقال به بدن زن بیماری‌زا می‌شوند. به همین دلیل در بعضی از انواع عفونت‌ها، برای زوجین به طور همزمان دارو داده می‌شوند.

 استرس: استرس دلیل بسیاری از بیماری‌هاست که در مورد عفونت قارچی واژن، افزایش سطح آدرنالین می‌تواند روی هورمون‌های جنسی اثر گذارد و منجر به تغییرات دوره قاعدگی گردد و خطر ابتلا به عفونت‌های قارچی را افزایش دهد. به علت افزایش ترشح کورتیزول در مواجهه با استرس‌ها و کاهش مقاومت سیستم دفاعی بدن این خطر افزایش می‌یابد.

درمان خانگی عفونت واژن
 برخی داروهای طبیعی درمان واژن در خانه عبارت اند از:

اگر ترشحات همراه با سوزش و خارش باشد، نصف استکان سرکه سیب طبیعی و آب در یک لگن ریخته و به مدت 20دقیقه در آن بنشینید. به‌علاوه می‌توانید خود را با این محلول شست‌وشو دهید.  گل‌سرخ، بابونه، پنیرک و ختمی را به‌صورت مساوی با هم ترکیب کرده و یک مشت از آن را با 4لیوان آب جوشانده و صاف کنید. این داروی آماده شده را در یک لگن بزرگ پر از آب گرم ریخته و روزی 20دقیقه داخل لگن بنشینید.

یک نسخه طبیعی برای درمان عفونت واژن
اگر  دچار ترشحات غیرطبیعی و عفونی رحم شده‌اید، می‌توانید از عسل رقیق شده با آب جوش استفاده کنید اما با این تفاوت که باید خود را با این محلول شست‌شو دهید یا آن را در لگن ریخته و داخل آن بنشینید. قبل از تجربه این روش بهتر است در این زمینه با پزشک‌تان مشورت کنید.

۱- ترشحات واژن: یکی از شایع ترین علایم عفونت قارچی، ترشحات سفیدرنگی است که از ناحیه واژن خارج می‌شود. هم چنین ممکن است به رنگ سبز یا زرد هم باشد. مقدار این ترشحات می‌تواند زیاد یا کم باشد.

۲- خارش و سوزش: ناحیه تناسلی این بانوان معمولا متورم می‌باشد و احساس خارش و سوزش در این ناحیه دارند. سوزش این ناحیه ممکن است شدید شود و شدت سوزش در هنگام رابطه جنسی با همسر و ادرار کردن بسیار بدتر می‌شود.

۳- بوی واژن: موقع عفونت قارچی، بوی نامطبوعی ایجاد می‌شود. البته بوی نامطبوع واژن و یا ترشحات واژن، در بیماری هایی نظیر واژینوباکتریال نیز دیده می‌شود. آزمایش ترشحات توسط پزشک متخصص، در تشخیص قطعی و دقیق بیماری به پزشک کمک می‌کند.

***تذکر: ترشحات طبیعی واژن در زنان را نباید با عفونت قارچی اشتباه گرفت. ترشحات طبیعی شبیه ترشحات زنان قبل از قاعدگی می‌باشد. اگر در مورد طبیعی یا غیر طبیعی بودن این ترشحات شک دارید، با پزشک خود مشورت نمایید.

عوامل تشدید کننده خارش در ناحیه تناسلی:

۱-شستشوی بیش از اندازه با لیف و صابون : برخی از بیماران بوجود آمدن خارش و یا سوزش و یا هر علامت دیگر در ناحیه تناسلی را به عدم رعایت بهداشت ربط داده و با شستشوی زیاد با صابون و لیف سعی در بر طرف کردن آن می کنند. این کار کاملا اشتباه بوده و منجر به تشدید خارش می شود. شستشو بعد از هر بار ادرار و مدفوع با آب خالی و سپس خشک کردن به آرامی با دستمال کاغذی برای بهداشت ناحیه تناسلی کافیست.

۲-پوشیدن لباس تنگ: پوشیدن لباسهای تنگ، چسبناک بویژه از جنس پلاستیک منجر به تشدید رطوبت شده و ناحیه را برای رشد قارچ مستعد می کند بنابراین توصیه می شود از پوشیدن لباسهای تنگ پرهیز شود.

۳-خشک کردن با سشوار: برخی از بیماران با تصور اینکه رطوبت منجر به رشد قارچ در ناحیه تناسلی می شود، با سشوار اقدام به خشک کردن ناحیه تناسلی می کنند. این کار نیز غلط است. خشک کردن با دستمال کاغذی نرم و به آرامی کفایت میکند.

۴-استفاده از کرم های مختلف: استفاده از کرمهای ضد خارش و ضد قارچ که معمولا بیماران بدون نسخه از داروخانه تهیه می کنند، خود یکی از عوامل اصلی خارش هستند. توصیه می شود حتما برای درمان خارش ناحیه تناسلی به پزشک متخصص مراجعه و تمام کرمهای موضعی را که خود از قبل استفاده می کنید قطع کنید. حداکثر می توان از وازلین خالص( بدون عطر و مواد نگهدارنده )برای تسکین خارش در ناحیه تناسلی استفاده کرد.

۵-استفاده از کاندوم و ژلهای روان کننده یا لوبریکانت(درزنان): اگر دچار خارش مزمن و طولانی مدت ناحیه تناسلی هستید بهتر است از کاندوم استفاده نکنید. همچنین ژلهایی که به عنوان ژلهای روان کننده به فروش می رسند از عوامل مهم ایجاد حساسیت، آلرژی و خارش در ناحیه تناسلی هستند. استفاده از این ژلها حتی برای کسانی که مشکل خارش هم ندارند توصیه نمی شوند.

***تذکر: اگر دچار خارش مزمن و طولانی در ناحیه تناسلی می باشید(در زنان) استفاده از تامپون به جای نوار بهداشتی ارجح است.البته این کار حتما باید زیر نظر پزشک انجام شود. زیرا تامپون نیز عوارض خاص خود را دارد.

داروهای خانگی برای خارش واژن

۱- کمپرس سرد: خارش واژن بخصوص در طول شب میتواند بسیار مشکل باشد و خواب شما را خراب و خستگی و بی حالی بوجود اورد برای متوقف کردن خارش اعمال یخ بطور مستقیم یا کمپرس اب سرد در مهبل . این کار می تواند برای شما سخت باشد ولی خواب و استراحت کافی برای شما به ارمغان میاورد.

اعمال یخ بطور مستقیم یا کمپرس اب سرد در مهبل برای برای متوقف کردن خارش واژن مفید است

کمپرس سرد برای رفع خارش واژن مفید است

۲- آب و نمک: نمک کلا خاصیت ضد باکتریایی داره و میتواند باکتریها و قارچها را ازبین ببرد .شستن واژن با اب نمک غلیظ در هر زمان فورا تسکین و از تکثیر بیشتر باکتریها جلوگیری بعمل میاورد . همچنین شما میتوانید وان را با اب گرم پرکرده و نصف فنجان نمک بدان اضافه کنید و چمباتمبه بشینید در حین نشستن سعی کنید اب نمک بداخل واژن رفته و باکتریها بطور موثر کشته شوند.

۳- سیر: سیر نیز دارای خواص ضد باکتریایی قوی میباشد.میتواند درد را فورا کاهش دهد و فوت و فن خاصی دارد . جویدن ۲الی ۳ حبه در دهان و سپس قراردادن ان در واژن . شاید بوش ناراحت کننده باشه ولی یک سوپرایزره تسکین دهنده است !

۴- ماست: استفاده از پرو بیوتیکها به منظور از بین بردن باکتریها کار جدیدی نیست . ماست خالص و خوب درای کشتهایی است که میتواند با افزودن باکتریهای خوب باکتریهای بد رو از بین ببرد . برای درمان خارش نوشیدن ۱ فنجان کشک خالص شیرین نشده هر روز مفید است . ماستهای بز یا گوسفند بهترین درمان میباشد. راه دیگر استفاده از ماست قرار دادن ان بطور مستقیم در واژن است . برای این منظور میتوانید ماست اغشته با تامپون یا پنبه بمدت چند ساعت استفاده کنید . ماست منجمد نیز تسکین فوری رو به همراه دارد.

۵- برگ ریحان: برگ ریحان خاصیت ضد میکروبی- ضد قارچی و ضد باکتری دارد . برگ ریحان را در ۲ فنجان ابجوش گذاشته دم کشیده .بمدت ۲۰ دقیقه تا قوام امده . نوشیدن این اب ۲ بار در روز برای خارش واژن مفید است .

۶- برگ رزماری: برگهای رزماری را بمدت ۱۵ دقیق در اب خیسانده با اب گرم و شستن ناحیه واژن با این داروی گیاهی

۷-عسل: مقداری عسل ار به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه به ناحیه واژن خود بمالید تا علایم بیماری تسکین یابد. سپس عسل را پاک کنید و واژن را به خوبی بشویید.

۸-روغن درخت چای: چند قطره روغن درخت چای را در یک لیوان آب بریزید و سپس تامپون را به این مواد آغشته کنید و وارد ناحیه واژن کنید. اگر این کار را چند روز و روزی سه مرتبه انجام دهید، عفونت قارچی از بین خواهد رفت.

  روغن درخت چای برای درمان عفونت واژن مفید است

۹- زغال اخته و قره قروت: خوردن زغال اخته و یا آب قره قروت برای از بین بردن عفونت قارچی مناسب می‌باشد. ۱۰- کاهش مصرف شیرینی جات مصرف موادغذایی شیرین و قند و شکر را کاهش دهید. مصرف قند و شیرینی ها، رشد قارچ ها را سریع تر و بیشتر می‌کند.

۱۱- آلوئه ورا: استفاده از آلوئه ورا و ژل آن نیزدر درمان عفونت و رفع خارش موثر است. بدین منظور از یک ساقه آلوئه ورا استفاده کنید، پوست سبز آنرا جدا کرده و در واژن قرار دهید. همچنین میتوانید مقداری از آنرا رنده کرده و با شهد به دست آمده ناحیه تناسلی را ماساژ دهید. بهتراست قبل از خواب اینکار را انجام دهید که تا صبح اثر کند. مقادیری که در واژن باقی میماند خود به خود خارج میشود و جای نگرانی ندارد ( تجربه کاربران سایت )

۱۲- جوش شیرین: جوش شیرین هم در درمان قارچ واژن مفید بوده و از خارش و سوزش واژن جلوگیری میکند. کافی است دو قاشق جوش شیرین را در چند لیتر آب حل کرده و به مدت ۲۰ دقیقه در محلول مورد نظر بنشینید و سپس با آب شسته و با حوله تمیز خود را خشک کنید. شست‌وشو با محلول آّب و جوش شیرین محدودیتی وجود ندارد و می‌توانید هر روز این کار را انجام دهید.

۱۳ -سرکه سیب: سرکه سیب دارای خواص ضد باکتریایی و ضد قارچ بسیار عالی میباشد.برای این کار ۲ قاشق غذاخوری سرکه سیب با اب گرم ترکیب و واژن خود را با این اب دو بار در روز بمدت ۲الی ۳ روز شستشو دهید . سرکه واژن را اسیدی و باکتریها بمدت طولانی نمی تونند در آن رشد کنند . چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟ اگر با رعایت نکاتی که در بالا گفته شد بهبودی در وضعیتتان ایجاد نشد و همچنان خارش واژن داشتید و یا اگر بهبود حاصل شد اما پس از گذشت چند روز مجدد خارش به سراغتان آمد مشکلتان را با پزشک مطرح کنید.

تذکر: عفونت قارچی محدودیتی برای رابطه با همسر ایجاد نمیکند ولی بهتر است تا پایان درمان رابطه برقرار نکنید.